Eind van de vakantie

Lekker in de tuin

En zo is deze lange vakantie ineens voorbij. We hebben prachtig weer getroffen. Bijna 3 weken lang zonnig, warm en...geen regen.
We hebben weer vaak en lekker gekookt. Voor onszelf en voor vrienden, zie hiervoor de fotopagina. Ook hebben we iedere dag met Roos mooie wandelingen gemaakt en in de tuin gewerkt.

Wandeling in de namiddag met Roos

We hebben zelfs nog wat gelezen, maar niet eens veel deze keer.

Was buiten drogen...heerlijk fris!

Zaterdagavond zijn we nog naar de Nieuwjaarsbijeenkomst van de gemeente geweest. Aanvang was 18.00 uur en we gingen er lopend naar toe. Wij dachten een glas Champagne te drinken, een toespraakje van monsieur Le Maire aan te horen en binnen het uur weer thuis te zijn om daar te eten. Maar ik werd door een van de mannen van het comité des fêtes meegetroond naar de keuken. Hij verzekerde mij dat we absoluut niet voor 22.00 uur weg mochten gaan, omdat er veel eten ingeslagen was. Het stond er vol met met pizza's, quiche lorraine en charcuterie (vleeswaren, paté en ander lekkers). De koelkast was afgeladen met witte wijn, rosé, etc. We spraken met veel bekenden die we al eerder met het Fête des voisins hadden ontmoet en ook hebben we weer met andere inwoners van Gailhan kennis gemaakt.
Het valt ons op hoe open en vriendelijk iedereen is. Er zijn veel mensen die hun hele leven al in het dorp wonen, maar minstens de helft van de mensen komt van elders. De meesten uit Noord-Frankrijk, maar ook uit België, Engeland en nu ook uit Nederland. Ze zijn eraan gewend dat iedereen zo zijn eigen gewoonten heeft en zijn hierin geïnteresseerd.
Morgen nog een laatste keer naar Sommières boodschappen doen, huis schoonmaken, opruimen en inpakken. Zaterdagochtend willen we hier om een uur of 6 wegrijden, de storm en regen tegemoet ;)

La nuit des lucioles

Pont du Gard

Vrijdagavond zijn we naar de Nuit des Lucioles (vuurvliegjes) geweest. Dit was een manifestatie die georganiseerd werd vanwege het feit dat de Pont du Gard in 2015 dertig jaar op de werelderfgoedlijst van Unesco staat. Op 3 avonden vond dit feest plaats en het was alleen bestemd voor de inwoners van de regio. De gratis toegangskaarten moesten persoonlijk afgehaald worden in december, wat voor ons niet mogelijk was. Dit heeft onze buurman Jean-Yves gedaan. Ook voor zichzelf heeft hij een kaart opgehaald. Zijn vrouw had nachtdienst en kon helaas niet mee.

Overzicht van het terrein op de rechteroever

We kwamen tegen 17.30 uur aan bij de parkeerplaats. De zon ging net onder.
Terwijl we richting de Pont liepen, werden overal vuurpotten aangestoken door mensen in zwarte overjassen met een hoed op. Ze hadden flessen petroleum en toortsen bij zich. Het was een sprookjesachtig gezicht. Inmiddels was het helemaal donker geworden. Er waren ruim 3000 vuurpotten op de grond en aan allerlei stellages en in bomen, vuurpijpen en korven. De hele Pont du Gard was voorzien van lange kabels waaraan vuurpotten hingen. Er was nergens kunstlicht. Als je over de brug liep was dat een fantastisch gezicht.

Kabels aan de brug met vuurpotten

De oevers van de rivier de Gardon waren verlicht en ook overal waar je maar keek zag je de lichten. Er waren duizenden mensen. Iedereen genoot van de bijzondere sfeer en alles wat er te zien was.
Er was nog een toespraak en er werd een minuut stilte gehouden vanwege de terroristische aanslagen. Veel mensen hadden een bordje of papier met "Je suis Charlie" erop. Er was ook een herdenkingsplek ingericht.
Kortom een avond die we niet hadden willen missen en waar we nog lang aan zullen terugdenken.

Vuurbollen

Aigues-Mortes

Gisteravond hebben onze buurtjes Éliane en Jean-Yves bij ons gegeten. Ze hebben ons verwend met een pot zelfgemaakte vijgenjam, een fles Chardonnay en een "Galette-des-rois". Dit lekkere baksel, dat in Frankrijk wordt gegeten rond Driekoningen, hebben we als dessert gegeten. Daarin wordt traditioneel een "fève" meegebakken. Een klein porseleinen voorwerpje dat Jezus voorstelt. Degene die het aantreft in zijn stukje taart breekt een kies ;), is de koning en krijgt een papieren kroon op. Dat hebben wij gisteren natuurlijk niet gedaan. Misschien zaterdag bij de nieuwjaarsbijeenkomst van de gemeente.

Vandaag hebben we een toeristisch uitstapje gemaakt naar het vestingstadje Aigues-Mortes.

Vestingwallen

We zijn hier in september op de motor langsgekomen. Toen was er geen doorkomen aan vanwege de grote drukte. Nu was het er gezellig, maar absoluut rustig. Het weer was prachtig, het leek wel een warme voorjaarsdag.
Het stadje is omgeven door hoge stadswallen met een lengte van bijna 1700 meter, met 10 toegangspoorten en vele wachttorens en andere bouwwerken. Alles is mooi gerestaureerd. Een indrukwekkend en mooi geheel. Je kunt over de hoge wallen lopen, een wandeling van 1,5 uur. Mooi uitzicht naar alle kanten buiten de muren en over het stadje. Na afloop hebben we een lekkere salade gegeten op een gezellig plein in de zon.

Tour de Constance

Winter

Na een winterse reis met veel sneeuw in Luxemburg en de Ardennen, zijn we vorige week weer in ons huis gearriveerd. We wisten dat er een bijzonder slechte periode geweest was qua weer en we waren erg benieuwd hoe alles erbij lag. Gelukkig was er bij ons niets beschadigd door de vele stortregens. We hebben inmiddels gehoord dat de oudere inwoners van ons dorpje nog nooit zoveel noodweer achter elkaar hebben meegemaakt. 

In de zon op het terras

We zijn hier nu een week en werden iedere ochtend verrast door een strakblauwe lucht. Naarmate de week vorderde nam de wind langzaam af. Gisteren was het in de schaduw bijna 20 graden en in de zon 35 graden. Ligbedden maar eens tevoorschijn gehaald en heerlijk in de zon gelegen. Wat een cadeautje!
We hebben oliebollen gebakken op de barbecue. Dat is weer eens wat anders. Bij de buren een schaaltje afgegeven. Later vertelde Franse buurvrouw Sabine "ik heb een oliebollen geproefd, het was heerlijk". Ze had de naam onthouden.
Wat ook zo geweldig is (mijn hobby ) is dat hier, zelfs in de winter, de was lekker buiten aan de droogmolen kan hangen. Dat kan thuis in het bos bijna nooit. Alles ruikt dan zo heerlijk fris. 
De zon gaat hier een half uur eerder op en de zonsondergang is een half uur later dan in Nederland. Daar komt nog bij dat het licht erg helder is. De dagen zijn veel langer. Er staan nog planten in de tuin die bloeien.
We hebben nu echt vakantie en hoeven niet te klussen. Behalve wat dingetjes zoals onkruid wieden, gras maaien, tuinhuisje in de beits zetten, etc. We maken fijne wandelingen, ik lees natuurlijk veel en we hebben nog een paar (eet)afspraken staan met buren en vrienden. 

Kerkje van Gailhan

Woensdagavond komen onze buurtjes, Éliane en Jean-Yves, bij ons eten. We gaan een Indonesische maaltijd voor ze klaarmaken. Vrijdagavond gaan we met Jean-Yves naar La nuit des Lucioles van de Pont-du-Gard. Een lichtjesfeest ter gelegenheid van het feit dat de Pont sinds 30 jaar op de Unesco erfgoedlijst staat. De inwoners van de regio konden hier gratis kaarten voor krijgen.
Zaterdag zijn we, als inwoners van het dorp, uitgenodigd door burgemeester en wethouders voor een Nieuwjaarsbijeenkomst. We krijgen een aperitief en "la galette des rois" aangeboden. Leuk!